مقایسه وضعیت پرستاری در ایرانوجهان
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۹۷۹۴۰
امروز روز پرستار است؛ قشری که تا حد زیادی بار اصلی نظام سلامت را بر دوش میکشد اما به نظر میرسد دستگاههای متولی چندان تمایلی برای هموار کردن مسیر تحصیلی و کاری آنها ندارند. اتفاقی که اعتراضات گاهوبیگاه نمایندگان صنفی دانشجویان این رشته و بالا گرفتن موج مهاجرت در میان جامعه پرستاری تاییدی بر آن محسوب میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کمبود پرستار در بیمارستانهای کشور، هزینههای بالای تحصیل در دانشگاهها، عدم الزام دولت برای جذب فارغالتحصیلان دانشگاهی، مشکلات معیشتی و... تنها بخشی از مشکلات این قشر است که در شرایط فعلی، کارشان وضعیت وخیمتری به خود گرفته است. بحثهای مختلف پیرامون نمایندگان جامعه پرستاری از یکسو و مسئولان دولتی بهویژه وزارت بهداشتیها از سوی دیگر طی سالهای اخیر به یکی از جدلهای ثابت و البته بیسرانجام نظام سلامت کشور تبدیل شده است؛ چراکه نگاهی ساده به آمارهای منتشرشده حوزههای مختلف پرستار از تربیت نیروی انسانی گرفته تا استخدام آنها و همچنین حقوق این قشر نشان میدهد که ایران با همه پیشرفتهای پزشکی، اما در شرایط هشدار این حوزه قرار دارد.
استفاده از ظرفیت پرستاران در همه جای دنیا بهویژه در کشورهای پیشرفته درحالی یکی از مولفههای اصلی برای ارتقای سلامت مردم بهشمار میرود که سازمان بهداشت جهانی سال ۲۰۲۰ را به نام پرستار نامگذاری کرده است، مسالهای که محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستاری که یکی از مدافعان سرسخت جذب پرستار در کشور بهشمار میرود، دربارهاش میگوید: «امروزه اعتقاد دنیا بر این است که در بسیاری از حوزههای سلامت مانند اسکوپیها باید از ظرفیت جامعه پرستاری بهره برد تا این کار با هزینه کمتری انجام شود، علاوهبر آن حالا دنیا به سمت تختزدایی حرکت کرده و تلاش دارد تا پیشگیری را جایگزین آن کند، مقولهای که قطعا پرستاران نقش تعیینکنندهای در آن دارند.»
سرانه پرستار در دنیا به روشهای مختلفی مانند نسبت پرستار به پزشک، تخت و حتی جمعیت مورد محاسبه قرار میگیرد، اما به نظر میرسد تعداد پرستار نسبت به جمعیت اصلیترین استاندارد جهان برای محک زدن کشورها در نظر گرفته میشود، مولفهای که آمارهای کشور از وضعیت هشداردهندهای در آن حکایت دارد. آنطور که شریفیمقدم میگوید: «ما باید به ازای هر تخت دوونیم کادر پرستاری داشته باشیم اما آمار واقعی تنها ۰. ۷ نیروی پرستار است، درحالیکه اگر قرار به ارائه خدمات مناسب به مردم باشد، لازم است تا به ازای هر هزار نفر ۹ تا ۱۰ پرستار وجود داشته باشد؛ اتفاقی که کشورهایی مانند سوئد آن را محقق کرده است.»
فاصله زیاد سرانه پرستاری ایران از استانداردهای جهانی
جالب اینجاست که برای ارائه خدمات متوسط به مردم هم لازم است تا به ازای هر هزار نفر ۶ پرستار وجود داشته باشد و حالا گرجستان، آذربایجان و برخی دیگر از کشورهای همسایه که از حیث پزشکی شرایطی به مراتب عقبتر از کشور ما دارند، توانستهاند به این میزان دست پیدا کنند و حتی ژاپن هم در مقابل هر هزار نفر از جمعیت خود، ۹ پرستار را بهکار گرفته یا کشوری با جمعیت بیش از یک میلیاردی چین هم سرانه پرستار آن به ۷ تا ۸ نفر در هر هزار نفر میرسد، اما ما حتی نتوانستهایم به کف استاندارد که ۳ پرستار برای هر هزار نفر تعیین شده، هم دست پیدا کنیم.»
دبیرکل خانه پرستاری با بیان اینکه ضریب کشور ما در سال ۲۰۱۷، ۶/ ۱ نفر پرستار بوده است، ادامه میدهد: «نهتنها طی سالهای ۹۵، ۹۶، ۹۷ و ۹۸ آنطور که باید استخدام نیروی پرستار را نداشتهایم، بلکه با خروج اجتنابناپذیر نیروهایمان هم روبهرو بودیم، بهطوری که در سال ۹۸، چهار هزار پرستار استخدام و جذب کردیم اما این میزان در سال ۹۹ وارد کار شد و از سوی دیگر ۳ هزار نفر هم برای کرونا جذب نظام سلامت شدهاند، یعنی در مجموع طی این سالها تنها ۷ هزار نفر جذب پرستار داشتیم، اما در شرایط کرونایی هم نیاز بیماران به پرستاران بیش از پیش شده و هم حدود ۷ هزار نفر پرستار نیز از چرخه خدمت به دلیل ابتلا به کرونا بیرون رفتهاند.»
شریفیمقدم با بیان اینکه تا به امروز ۱۰۰ شهید پرستار را به دلیل شرایط کرونایی داشتهایم، تصریح میکند: «پاسخ به این سوال که چرا دولت و وزارت بهداشت اقدام به جذب سریع پرستار نمیکنند، بحث تعارض منافع و نامناسب بودن مدیریت منابع است، درحالی که پول زیادی وارد این وزارتخانه میشود و پرستاران نیز در سطح کارمندان دولت، کمترین حقوق را میگیرند اما هنوز شاهد عدم جذب فارغالتحصیلان پرستاری هستیم. نگاه کنید اگر قرار به استخدام ۱۰ هزار پرستار هم باشد نهایتا هزار میلیارد تومان بودجه لازم است، درحالیکه میبینیم دهها هزار میلیارد تومان پول وزارت بهداشت میشود اما اولویتی برای استخدام پرستاران وجود ندارد.»
یکی از نکات قابل تامل در صحبتهای شریفیمقدم ایجاد ۴۰ هزار تخت بیمارستانی در دولت گذشته و فعلی است، آماری که اگر قرار به استخدام پرستاران با توجه به استاندارد تعیینشده برای هر تخت بیمارستانی باشد، هم باید تا به امروز بیش از ۸۰ هزار پرستار صرفا به ازای همین تختهای تازه ایجاد شده، جذب نظام سلامت کشور میشد، اما نهتنها این اتفاق نیفتاد بلکه با سیاست افزایش تخت بیمارستانی هر سال وضعیت پرستاری از بیماران در بیمارستانهای کشور سختتر شده است. او در این باره میگوید: «تنها برای همین تعداد تخت باید ۱۰۰ هزار پرستار جذب میشد اما این اتفاق نیفتاده و در مقابل هزینههای زیادی برای تجهیز این تختها صورت گرفته است. علاوهبر آن اگر ۱۵۰ هزار پرستار جدید استخدام کنیم تازه به کف استانداردهای جهانی میرسیم.»
آمارهای ناامیدکننده از جامعه پرستاری کشور
طبق آخرین آمار، تعداد پرسنل پرستار کشور در سال گذشته به حدود ۱۳۳ هزار و ۶۵۷ نفر رسیده است، یعنی به ازای هر ۱۰ هزار نفر در ایران، ۱۶.۳ پرستار مشغول به فعالیت هستند. درحالیکه سالانه حدود ۹۴۴۵ دانشجوی پرستاری از دانشگاههای کشور فارغالتحصیل میشوند و جالبتر اینکه با احتساب نیروی شاغل در کادر درمان، بیشترین حجم پرسنل را پرستاران با ۳۷.۱ درصد تشکیل میدهند. به عبارت دیگر بعد از جامعه پرستاری، پزشکان با ۳۶ درصد، ماماها با ۱۰.۱ درصد، دندانپزشکان با ۱۰.۲درصد و داروسازان با ۶.۷ درصد در نظام سلامت کشور قرار دارند. با این حال شریفیمقدم معتقد است: «سالانه حدود ۱۲ هزار فارغالتحصیل پرستاری داریم و تنها در طول ۷ سال گذشته حدود ۸۰ هزار نیروی انسانی در این رشته تربیت شده اما درمجموع نهایتا ۲۰ هزار نفر از آنها بهکار گرفته شدهاند و امروز حدود ۶۰ هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارد، درحالی که قرار بود از سال ۹۶ سالانه ۱۰ هزار پرستار جدید استخدام شود.»
یکی از آمارهای جالب منتشرشده پیرامون این قشر تفاوت جنسیتی پرستاران در کشور است، بهطوریکه حدود ۸۶ درصد از پرستاران را زنان و تنها ۱۴ درصد را مردان تشکیل میدهند و بیشترین تعداد این قشر بین سنین ۳۵ تا ۵۴ سال سن دارند، از طرف دیگر براساس آمارهای منتشر شده در سال ۹۵، بیشترین نسبت پرستار به ۱۰۰ هزار نفر جمعیت به ترتیب در استانهای سمنان با ۱۹۰ پرستار، یزد ۱۸۰ پرستار و مازندران ۱۹۰ پرستار بوده و بیشترین نسبت گروه پرستاری به ۱۰۰هزار نفر جمعیت نیز به تربیت در استانهای تهران با ۲۸۹ نفر، یزد ۲۷۱ نفر و فارس ۲۶۵ نفر و کمترین آن هم مربوط به اردبیل با ۵۰ نفر، اراک ۱۰۸ نفر و البرز ۱۱ نفر بوده است؛ با این حال دبیرکل خانه پرستاری وضعیت نسبت پرستار در خوزستان را بهمراتب بدتر از دیگر استانهای کشور میداند و میگوید: «در این استان به ازای هر تخت۰.۶تا ۰/ ۷ پرستار وجود دارد و البته هیچ استانی در حالت خوب قرار ندارد؛ چراکه اگر در شهر یا استانی تعداد جمعیت پرستار بیشتری بهکار گرفته شده، به دلیل تعداد بالای تختهای بیمارستانی است، علاوهبر آن باید توجه داشت که برای تختها در بخشهای مختلف استانداردهای مختلفی نیز وجود دارد، بهطور مثال برای تخت معمولی باید به ازای هر تخت یکونیم پرستار، تخت pcu، دوونیم پرستار، icu باید ۵ پرستار و بخش پیوند کبد ۷ پرستار باشد و با توجه به اینکه تخت ویژه برخی مناطق بیشتر بوده، آمارها متفاوت است و این اصلا ملاکی برای بهتر بودن وضعیت نیست.»
در یکی از پژوهشهای صورتگرفته با موضوع وضعیت پرستاری در کشور چشمانداز روشنی از آنچه باید در سال ۱۴۰۴ به آن دست پیدا کنیم، آمده است. طبق این پژوهش در سال ۹۵ تنها ۱۰۶۴۳۹ پرستار در کشور وجود داشت که به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر تنها ۱۳۳ پرستار داشتیم اما برآوردها نشان میداد که این میزان در سال ۱۴۰۴ به ۲۲۳ پرستار در هر ۱۰۰ هزار نفر میرسد. جالبتر اینکه درصد ضریب تغییرات نسبت نیروها در کشور ۱۴ درصد برآورد شده و حداکثر نیرو هم ۲۱۱ هزار و ۵۳۰ نفر تعیین شده، اما این وضعیت در گروه پرستاری در سال ۹۵ به ۱۵۹ هزار و ۲۶۶ نفر و نسبت نیرو به ۱۰۰ هزار نفر، ۱۹۹ گروه پرستاری بوده است، درحالی که تعداد نیروی این گروهها در سال ۱۴۰۴، ۱۹۷ هزار ۶۹۲ نفر برآورد شده است، اما جالب اینکه حداقل نیروی موردنظر باید ۲۳۳هزار و ۸۹۳ و حداکثر هم ۲۵۷ هزار و ۵۹۷ نفر باشد، اما تنها ۵ سال دیگر از تحقق این برآوردها زمان باقی مانده و مشکلات این قشر نیز از هر روز بیشتر میشود و به نظر نمیرسد تحقق این مهم شدنی باشد.
چرایی افزایش مهاجرت پرستاران به خارج از کشور
در کنار همه این مباحث، این روزها رسانهها خبر از مهاجرت قابل توجه پرستاران به کشورهای مختلف میدهند؛ موضوعی که شریفیمقدم هم آن را تایید و دلیلش را جذابیتهای کشور مقصد و سختیهای کشور مبدا میداند. به گفته او کشورهای اروپایی که شاخصشان بهازای هر هزار نفر ۹ تا ۱۰ پرستار است، در شرایط فعلی دنیا درحال جذب نیروی بیشتر برای افزایش این شاخصها هستند. اگر پیشتر پرستاری قصد مهاجرت به این کشورها را داشت باید یک تا یکونیمسال در چرخه جذب قرار میگرفت و مولفههایی مانند آیلتس با نمره بالا را میداشت، اما در ایام کرونا سختیهای کشورهای مقصد برای جذب پرستار در این مولفهها بهشدت کاهش یافته و درمقابل حقوق پرستاران را افزایش دادهاند، ولی در کشور ما که ضریب پرستار ۱.۵ درصد است، نهتنها پرستاری جذب نمیشود، بلکه سختی کار نیز افزایش پیدا کرده است.
وی میگوید: «امروزه پرستار در کشورهای اروپایی حقوق چهار تا پنچ هزار دلاری دریافت میکند و حتی روزانه ۲۰۰ دلار به پرستارانی که از بیماران کرونایی مراقبت میکنند، پرداخت میشود، یعنی یک روز کار در بیمارستانهای اروپایی مصادف با یکماه حقوق پرستار ایرانی است و مسلما در چنین شرایطی شاهد افزایش مهاجرتها هستیم.» منبع: ایسنا برچسب ها: وضعیت پرستاری ، ایران ، جهان
منبع: ناطقان
کلیدواژه: وضعیت پرستاری ایران جهان جامعه پرستاری وضعیت پرستاری ۱۰۰ هزار نفر هزار پرستار هزار نفر شریفی مقدم نظام سلامت ۷ هزار سال ها تخت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۹۷۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) مقایسه بمب افکن چینی Xi’an H-۲۰ و B-۲۱ آمریکایی؛ کدام بهتر است؟
با داغ شدن رقابت بزرگ قدرت، ایالات متحده و چین در حال توسعه نسل بعدی بمب افکنهای استراتژیک پنهانکار خود هستند. B-۲۱ Raider آمریکایی در حال توسعه با بودجهای قابل توجه است و اکنون وارد مرحله تولید با نرخ پایین شده است. در عین حال، شایعاتی در مورد بمب افکن جدید چین با نام Xi’an H-۲۰ وجود دارد که ظاهراً به زودی رونمایی خواهد شد. با این بمب افکن جدید، چینیها امیدوارند سلطه ایالات متحده در عرصه بمب افکنهای پنهانکار را به چالش بکشند. اما کدام بهتر است؟ B-۲۱ یا H-۲۰؟
به گزارش روزیاتو، جنگ سرد در سال ۱۹۹۰ به پایان رسید و ایالات متحده به عنوان تنها ابرقدرت در جهان باقی ماند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بسیاری از برنامههای نظامی پرهزینه از نظر ابعاد کاهش یافته یا لغو شدند. در حالی که روسیه تنها سایهای از آنچه اتحاد جماهیر شوروی بود به نظر میرسد، چین به سرعت در حال توسعه نظامی و تکنولوژیکی بوده است.
بار دیگر، جهان وارد عصر رقابت قدرتهای بزرگ شده است و ایالات متحده دیگر نمیتواند مطمئن باشد که در آینده نیز مانند گذشته از سلطه خود برخوردار خواهد بود.
B-۲۱ Raider آمریکایی
به نظر میرسد B-۲۱ Raider آمریکایی در توسعه خود از Xi’an H-۲۰ جلوتر است. B-۲۱ Raider اولین بار در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳ به پرواز درآمد و اکنون در مرحله تولید اولیه با نرخ پایین قرار دارد. نیروی هوایی ایالات متحده انتظار دارد که این بمب افکن پنهانکار تا سال ۲۰۲۷ – فقط حدود ۳ سال آینده – وارد خدمت رسمی و گسترده شود. به گفته نیروی هوایی ایالات متحده، B-۲۱ Raider یک بمب افکن تهاجمی پنهانکار با قابلیت نفوذ دوگانه خواهد بود که قادر به حمل مهمات متعارف و هستهای خواهد بود. B-۲۱ ستون فقرات نیروهای بمب افکن آینده نیروی هوایی را تشکیل خواهد داد که شامل B-۲۱ها و B-۵۲ها میشود.
یکی از نکات قابل توجه این است که B-۲۱ Raider اولین بمب افکن پنهانکار آمریکایی نیست. آمریکا سال هاست که بمب افکنهای پنهانکار دیگری از جمله B-۲ Spirit و F-۱۱۷ Nighthawk میسازد. این بدان معناست که صنعت تولید بمب افکن پنهانکار ایالات متحده تجربه بالایی داشته و میتواند بر اساس مهارتها و پایگاه دانش خود، نمونههای بهتری نیز بسازد.
Xi’an H-۲۰ چینی
بمب افکن Xi’an H-۲۰ اولین بمب افکن پنهانکار در نوع خود در چین است. چین برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد که این بمب افکن را توسعه میدهد و از آن زمان تاکنون، این پروژه کاملاً سری پیش رفته است. نیوزویک به نقل از یک مقام چینی در مارس ۲۰۲۴ گفت که این بمب افکن “به زودی” رونمایی خواهد شد. این مقام همچنین اظهار داشت که دیگر چالش بزرگی برای توسعه بمب افکن چینی باقی نمانده است.
در حال حاضر، تنها بمب افکن استراتژیک در خدمت چین، جت بمب افکن دو موتوره Xi’an H-۶ است. این بمب افکن یک نسخه کپی ساخته شده با مجوز از روی توپولف Tu-۱۶ ساخت شوروی است که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داده و اولین بار در سال ۱۹۵۸ به چین تحویل داده شد. اعتقاد بر این است که چین حدود ۲۳۱ فروند از این هواپیماها را در خدمت دارد، هواپیماهایی که به شدت بازطراحی و مدرن شده اند. صرف نظر از قابلیتهای واقعی H-۲۰ جدید، این هواپیما احتمالاً یک جهش قابل توجه نسبت به H-۶ قدیمی خواهد بود.
مقامات آمریکایی نگران نیستندما اکنون به این تغییرات نیاز داریم. ما برای بهینه سازی مجدد نیروهای خود برای مقابله با چالشهای استراتژیک در زمان رقابت قدرتهای بزرگ وقت نداریم. ~ فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی
بدون دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده، ارائه بینش زیادی در مورد اینکه کدام بهتر یا توانمندتر است غیرممکن است. بسیاری از آنچه در مورد H-۲۰ نوشته شده است حدس و گمان است. با این حال میتوان به مواردی اشاره کرد.
مقامات ایالات متحده نسبت به بمب افکن چینی H-۲۰ چندان نگران به نظر نمیرسند. یکی از مقامات اطلاعاتی وزارت دفاع که به شرط ناشناس ماندن با خبرنگاران صحبت میکرد، به گزارش Defence One گفته است: «موضوع H-۲۰ این است که وقتی واقعاً به طراحی این سیستم نگاه میکنید، احتمالاً به خوبی پلتفرمها [با پنهانکاری بیشتر]، بهویژه پلتفرمهای پیشرفتهتری که در حال توسعه دادنشان هستیم، نیست. آنها با چالشهای طراحی مهندسی زیادی مواجه شدهاند، از این نظر که چگونه میتوانید عملکرد سیستم را به روشی مشابه با B-۲ یا B-۲۱ انجام دهید.»
این مقام آمریکایی همچنین در مورد ادعای چینیها مبنی بر اینکه بمب افکن آنها به زودی وارد بازار میشود، تردید داشته و گفته است که احتمالاً این موضوع سالها طول خواهد کشید. این مقام مسئول تصریح کرده که حتی اگر این بمب افکن رونمایی شود، به این معنا نیست که «نوع قابلیتی که آنها نیاز دارند یا مقداری که نیاز دارند» را داشته باشد.
با این حال، باید توجه داشت که چین در حال توسعه سریع در زمینه نظامی بوده و به سرعت در حال مدرن شدن است. همچنین، “به خوبی نسخه آمریکایی نبودن” به این معنی نیست که بمب افکن چینی مرگبار یا یک تهدید مهم نیست. هر روزه تعداد بیشتری از سیستمهای قدیمی ساخت شوروی و تحت لیسانس شوروی، با سیستمهای بومی جایگزین میشوند. حتی اگر این سیستمها مطابق با تواناییهای همتایان غربی خود نباشند، شکاف بین این دو احتمالاً با گذشت زمان کم خواهد شد.
روسیه نیز در حال توسعه بمب افکن پنهانکار خود است – توپولف PAK DA، اما چین بیش از پیش از اتکا به روسیه و تکنولوژی این کشور مستقل میشود. چین اکنون از نظر فناوری از روسیه پیشی گرفته است.